Wszystkie prawie dzieci przechodzą etap w swym rozwoju, kiedy bardzo pragną zwierzątka. Pragną mieć kogoś do przytulania, głaskania, a więc najlepiej kotka. Dzieci i koty wspaniale do siebie pasują, ale od samego początku należy ustalić zasady dla zapewnienia bezpieczeństwa obu stronom. Kociaki mogą zostać poważnie poszkodowane przez zbyt dużą miłość, jaką obdarzają je dzieci. Wcale nie pozostają im dłużne i bronią się jak mogą.
W przypadku niemowląt, bez względu na okoliczności, żaden kot ani inne zwierzę nie powinno zostawać z nim samo, bez nadzoru osoby dorosłej. Koty nie duszą dzieci, ani nie wysysają z nich oddechu, mit ten został obalony, ale trzymanie kota na dystans kiedy nikogo nie ma w pobliżu jest zgodne ze zdrowym rozsądkiem.
Dzieci w wieku przedszkolnym potrafią wystawić na próbę cierpliwość kota. Nie potrafią zrozumieć, że przyciskanie i zbyt mocne głaskanie nie jest zbyt miłe dla kota. Chociaż koty szybko orientują się, że dzieci w tym wieku należy unikać, to jednak może się zdarzyć, że dziecko zostanie podrapane lub ugryzione, jeśli go przestraszy. Koty nie przepadają za głośnymi wrzaskami, a małe dzieci są bardzo żywe i lubią biegać za kotem i łapać kotka wbrew jego woli. W razie nieodpowiedniego zachowania wobec kota, nie należy dziecka stale karać, może to wywołać skutek odwrotny i doprowadzić do agresji wobec zwierzęcia. Gdy w wyniku swego zachowania dziecko zostanie podrapane przez kota nie należy również krzyczeć na kota, ani go bić i bronić dziecka, gdyż nie przestanie wtedy zamęczać zwierzątka. Dziecku trzeba powiedzieć co źle zrobiło i wytłumaczyć dlaczego tak nie wolno.
Dzieci idące do szkoły już mogą uczyć się jak dbać o domowego zwierzaka. Pod okiem osoby dorosłej mogą przejąć na siebie pewne obowiązki np. nasypać karmę dla kociaka czy umyć miseczkę. Małemu dziecku można pokazać jak prawidłowo traktować kota poprzez zabawę polegającą na tym ,że jeżeli dziecko łagodnie głaszcze kota, to tak samo głaszcze się jego rękę, jeżeli poszturchuje trochę kota, to dostaje leciutkiego szturchańca, aby skojarzyło sobie własne zachowanie z efektem, jaki ono wywołuje. Dziecko powinno nauczyć się, jak prawidłowo trzymać kota, tak aby podpierać jego łapki i ubezpieczać go drugą ręką. Kot nie będzie wtedy starał się uwolnić używając pazurów i zębów. Wrażliwą częścią ciała kota jest brzuch, jego dotknięcie może zakończyć się podrapaniem ręki. Najlepiej nauczyć dzieci aby unikały tej okolicy i pokazać jak można pieścić kotka np. za uszami.
Posiadanie zwierzątka, odpowiedzialność jak się z tym wiąże i zadania mają nieocenioną wartość dla rozwoju dziecka. Rozbudzają w dziecku tolerancję, cierpliwość, poczucie odpowiedzialności. Dziecko i kot dorastają razem i przyzwyczajają się do siebie. Dziecko które ma kotka nie jest samotne, ma przyjaciela. Kotek nie powinien być jednak dla dziecka zabawką ale towarzyszem zabaw. Koty to wspaniałe zwierzaki dla rodziny i idealni kandydaci na rodzinnego pupilka.
Źródło: H.Grimm „Kociak przybywa do domu”
G.Spadafori, P.D.Pion „Twój kot”
Miłość do naszych domowych zwierząt możemy okazywać poprzez czułe głaskanie, zabawę, łagodny ton głosu i oczywiście podawanie pełnowartościowej karmy. 
Jeśli Twój kot ma gładką, lśniącą sierść, jest energiczny, chętny do zabawy i utrzymuje prawidłową masę ciała, to znaczy że jest odpowiednio odżywiony, co z kolei jest równoznaczne z tym, że karma dla kotów jaką mu kupujesz jest dla niego dobra. Pamiętaj, że nie jest ważna ilość ale jakość podawanego jedzenia. Jeśli kupisz swojemu kotu łatwostrawną, wysokiej jakości karmę, to nie będzie musiał dostawać dużych porcji by zaspokoić głód i pokryć zapotrzebowanie organizmu na wszystkie składniki odżywcze. Zawsze stosuj się do zaleceń producenta karmy, który dokładnie informuje jak dozować 
Czy wiedziałeś, że na przykład łuszcząca się skóra może świadczyć o zbyt niskiej zawartości tłuszczu w pokarmie, brak łaknienia wywoływany jest często przez niedobór sodu, a z kolei jego nadmiar, tak samo jak u ludzi, prowadzi do nadciśnienia i chorób serca? Sięgnij po fachową literaturę dla właścicieli i hodowców kotów, by krok po kroku poznać jego naturę, wymagania żywieniowe i najlepsze metody pielęgnacji. Kiedy nauczysz się za co odpowiedzialne są poszczególne składniki karm dla zwierząt i zaczniesz poznawać kiedy Twój kot jest w dobrej formie, a kiedy coś mu nie służy, będziesz świadomym konsumentem, który wybiera to czego potrzebuje jego pupil. Jeżeli jednak masz wątpliwości czy aby na pewno jako opiekun nie popełniasz błędów żywieniowych, zgłoś się do lekarza weterynarii, który pomoże dobrać odpowiednią karmę na podstawie wyników badań.